Deze week was eigenlijk heel saai, zo saai dat ik niet eens in de buurt kom van mijn gebruikelijke 1600 woorden! Toch besloot ik maar weer een overzicht te schrijven, want dit een bijzondere week. Het is namelijk kerst en wel tijdens een pandemie. Die hele pandemie is voor mij een reden geweest om wekelijks te gaan schrijven dus hier ben ik dan!
Deze week was ik voornamelijk bij mijn ouders voor kerst. Daar was ik heel dankbaar voor, dat dat kon, maar vond het tegelijkertijd ook wel een beetje spannend.
In de twee dagen voor ik naar mijn ouders ging, ging ik hardlopen, sporten, kwam ik een mooi kerststalletje in iemands raam tegen (van de Sint Jan, onze kathedraal) en maakte ik nog even snel een kerstige foto voor op Instagram.
Deze foto’s dus. Kan daar echt van genieten om alles zo samen te krijgen. Was nog een beetje aan het ruziemaken met een vormpje voor de koffie, maar uiteindelijk is ‘ie zo ook prima. De tekening is een lino die ik enkele jaren geleden maakte en weer herontdekte. De takjes kocht ik snel op de markt voor 2 euro (want het regende pijpenstelen, anders was ik zelf op zoek gegaan).
Kerst 2020
Mijn outfit (gedeeltelijk), een zelfgebouwd statief voor het jaarlijks gezinsfotootje en wandelingen.
Voor Kerst reisde ik op woensdag af naar de Veluwe, waar mijn ouders wonen. Mijn broertje woont nog thuis, dus ik kon makkelijk aansluiten. Op 1e Kerstdag halen we ook oma op. Dat is in deze tijden wel een beetje spannend, net als het autorijden wat ik nauwelijks meer doe en steeds meer tegenop zie. Maar ik haal oma op met de auto, een uur rijden in totaal. Toch weer een kleine overwinning.
Met rijles heb ik gereden in een dieselauto, waardoor ik zó gewend ben dat ik gewoon mijn koppeling kan loslaten en pas later aan het gas hoef te denken. Dat komt niet zo nauw, maar met de meeste auto’s komt het wél nauw. De laatste keren dat ik in andermans auto reed, sloegen de auto’s regelmatig af en dat maakt me erg onzeker. Of rijd ik met horten en stoten, verschrikkelijk… Tijdens rijles zelf heb ik echt in totaal de auto maar 3x laten afslaan denk ik! En daarom is het natuurlijk zo belangrijk om veel te rijden – dan krijg je er een beetje feeling voor.
Maar goed, ik reed dus een paar keer auto, dus daar ben ik dan toch weer trots op.
Op zondag ging ik weer naar huis. Waarom ik er zo lang was? Daar zijn verschillende redenen voor… mijn ouders wonen bijna 2 uur reizen van mij vandaan, dus ik ga altijd meerdere dagen. Daarbij zit ik anders ook maar alleen thuis natuurlijk dus het leek me ook een fijne afwisseling. En ook – mijn broertje kreeg deze week de sleutel van zijn nieuwe huis! Ik hielp een paar dagen mee met klussen. De trap op deze foto is mijn meesterwerk ;) Iedereen een beetje verven in zijn eigen kamer was ook een mooie Covid-proof activiteit.
Ik nam dus een koffer mee vol klus, kerst en gewone kleren. En Oatly, natuurlijk #millennial
Over angsten tijdens een pandemie
Na een paar dagen ben ik het ook wel weer een beetje beu. Ik woon al sinds mijn 17e op mijzelf en ben gewoon erg gehecht aan mijn eigen huis, rust en ook routine. Ook voel ik me thuis het meest veilig, en dan heb ik het over Corona. Vind het maar stom maar het blijft toch altijd in je achterhoofd. Zelf merk ik hoe meer ik alleen thuiszit, des te meer ik er over ga piekeren en des te minder ik nog bij mensen langs ‘durf’. Het is een soort vicieuze cirkel.
Ik ben overigens niet eens bang om het zelf te krijgen, ik ben vooral bang om andere mensen te besmetten. Daar krijg ik als ik er aan denk al een plaatsvervangend schuldgevoel van. Ik merk de laatste weken wel dat het nu heel anders voelt dan in de zomer. Het lijkt allemaal een stuk dichterbij, helemaal met die enge mutaties e.d. Misschien herken je dit wel?
Nou doe ik altijd al voorzichtig, maar het zorgde er voor dat ik deze week ook weer extra oplette. Maar tegelijkertijd werk ik er ook aan om de angst niet te laten overheersen. Dat is toch een soort gulden middenweg die ik probeer te vinden. Dat is soms nog behoorlijk lastig.
Ik schreef
Wat ik las/keek
- The Midnight Sky – die nieuwe sci-fi film van George Clooney. Ik vond het geen aanrader, raar onsamenhangend plot, wat iets teveel gejat leek van allerlei andere films. Hij was saai en traag en dan niet op de goede manier.
- Klaus – lieve animatiefilm!
- The Crimes Of Grindelwald – zelf heb ik alleen de Harry Potter boeken gelezen. Ik vind deze serie eigenlijk een beetje hetzelfde. Een soort Harry Potter in een ander sausje. Vond ‘m vermakelijk hoor, en leuk dat ze in deze serie ook meer de ‘echte’ wereld in gaan.
- All You Need Is Love – bij gebrek aan het real life programma keek ik de film. Hij was wel leuk. Goed, de verhaallijnen waren een beetje raar soms of juist erg cliché, maar als je dat verwacht dan is het prima toch ;)
Zo, dat was ‘m alweer! Ontzettend weinig foto’s ook. Ik ben benieuwd naar hoe jullie kerst was. Normaal eten wij altijd met de hele familie op eerste kerstdag, dat ging nou natuurlijk niet door. Maar ik vond het zo ook prima. Vond het ook fijn dat ik na bijna een half jaar weer mijn oma kon zien.
En nu? Nu ben ik dus weer lekker thuis en ga ik zo eerst mijn weekboodschappen doen (hoop dat er nog kerstkransjes in de aanbieding zijn!) en dan eindelijk weer eens sporten. Daarna wellicht ook nog even een lekkere wandeling in de polder… Toch fijn hoe een paar dagen op een andere plek het normale weer wat minder normaal kan laten lijken :)
Hester says
Ik volgde je al op Instagram, maar for some reason las ik je blog nog niet. Nu wel! Wat een leuke, creatieve manier van een fotoweekdagboekje 🥰 Ik herken je vicieuze cirkel heel goed – het werkt soms goed om wel met mensen af te spreken en dan weer even bevestigd te krijgen dat de kans dat je iemand besmet echt niet zo groot is als je ‘m soms maakt, maar dan blijft het eigenlijk alsnog botsen in mijn hoofd, haha.
Angélica says
Ha wat leuk dat je mijn blog hebt gevonden! :)
& Ja het is lastig allemaal he! Ik mis wel de vrijblijvendheid van vroeger… het voelt nu zo onbezonnen haha. Wat een gedoe is het toch ook.
& Dankjewel! :D
Anne says
Oh ik vond die All You Need is Love film echt vreselijk haha! Zoveel verhaallijnen, jemig. Maar ik keek samen met Jorn en die is nogal kritisch dus misschien hielp dat ook niet ;)
Angélica says
Haha ja hij was heel rommelig en zeker niet goed! Maar ik denk dat voor mij de scenes in de Schotse Highlands het vooral goedmaakten haha.
Tea says
Ik heb Klaus dit jaar weer gekeken, hij blijft goed. Echt een gem 😍
En I feel ya! Er zijn hier net zoveel mensen in het ziekenhuis als tijdens het hoogtepunt in de eerste golf, maar toch merk ik dat er veel minder angst is, terwijl ik angstiger ben dan voorheen. Mss omdat ik nu tijd heb erover na te denken?
Ben benieuwd wat januari gaat brengen.
Angélica says
Echt een hele leuke film, zo lief :D
Ja bizar he? Hier gaat het ook echt niet goed maar het voelt wel anders dan tijdens de 1e lockdown. Ik merk dat iedereen er makkelijker over doet inderdaad. Ergens voel ik dat ook wel, er is nu veel meer bekend. Maar dat is eigenlijk niet goed, we moeten juist voorzichtig zijn!
Ben ook heel benieuwd naar Januari.. of eigenlijk.. denk ik dat ik dan vooral de hele maand thuis zit haha! Het zal niet heel spannend worden vrees ik.
Siroon says
Ah wat fijn dat je naar je ouders kon, maar ook zo herkenbaar van die angst! (En het weer thuis willen zijn, hier nog een die op dr 17e uit huis ging hehe). Het gaat bij mij ook op en neer: soms dan ben ik streng voor mezelf en dan zeg ik: het moet toch kunnen, mensen zien is ook goed! En dan zie ik wat mensen, ook al is het coronaproof, en dan ben ik daarna weer dagen zenuwachtig. Zucht. Ik hoop echt dat het komend jaar verlichting zal brengen haha, wat een collectie grijze stressharen heb ik erbij gekregen.
Kerst was hier de familie in drie stukken, maar dat lees je vast snel in mijn dagboekje ;) cliffhanger!
Angélica says
Oehhhh cliffhanger, ben benieuwd :D
En ja suf is dat he. Ik hoop dat het volgend jaar echt anders gaat :( Ik vind het verschrikkelijk dat het je beangstigd om om te gaan met de mensen van wie je houdt… dat gaat zo tegen je natuur in, ofzo? Meh.