Oef, ik merk dat ik niet zo goed weet waar ik moet beginnen. Waar ik meestal wel zin heb om aan mijn weekoverzicht te werken, typ ik dit nu met enige tegenzin. Wellicht ligt het aan de knoop die ik voel: ik zit deze week weer eens een beetje in de knoop met mijzelf. Ik lijk wel over alles te twijfelen en zo ook deze blog en de weekoverzichten. Wil ik dat nog wel? Moet het misschien anders? Zou ik niet uitgebreider moeten bloggen? Meer schrijven? Of juist betere foto’s?
Goed. Die struggle is er dus weer. Ik voel dat er dingen anders moeten (niet alleen de blog, haha) en zit nu een beetje in die fase dat ik de wrijving wel voel, maar niet zo goed weet wat ik er mee aan moet. Herken je dat? Zo twijfel ik ook ineens over mijn werk (dus mijn foto’s), of ik die niet anders moet bewerken, of dat niet beter moet, etc. Het voelt een beetje onwennig, omdat normaal 1 van de weinige dingen in het leven is waar ik erg zeker over ben. Ik zie dit trouwens ook niet als een slecht teken, want je kunt nou eenmaal niet de rest van je leven exact hetzelfde blijven doen. Ik zie het eerder als een teken van groei, en groei voelt altijd even vervelend. Groeipijn ;)
Bij deze even een beknopte samenvatting van de week, die overigens niet heel spannend was, maar ook weer prima :)
Het was heet deze week, ik geloof dat het hier wel 29 graden werd. Terwijl ik dit typ is het druilerig en 13 graden.. Nederland in een notendop ;) Begin deze week ging ik op zoek naar een zonnehoed en vond er 1 bij de C&A, waar ik ook een leuke jurk kocht. Ik waan me wel helemaal Florence & The Machine nu haha (en ik krijg al zo vaak te horen dat ik daar op lijk..)
Deze week maakte ik superveel wandelingen in de polder en ik heb besloten dat ik eigenlijk niet wil verhuizen naar een plek die niet op loopafstand van dit gebied ligt. Hier haal ik echt zoveel plezier en inspiratie uit. Juist door die dagelijkse wandelingen, als ik er bewust naar toe moet gaan fietsen dan word de drempel weer een stuk hoger.
Ik maakte deze week weer een selfie, omdat ik me liet inspireren door een wandeling. Wel merk ik echt dat ik sinds de crisis meer ben gaan fotograferen, meer zelfportretten weer maak en me nog bewuster ben van de mooie natuur. Soms droom ik er wel eens van om in een boshuisje te wonen met een moestuin. En dat ik dan mijn cottagecore leventje film voor op Youtube, weet je wel.
Ik dacht nog gekscherend – het is net alsof ik voor elk weekoverzicht een nieuwe selfie maak ;)
Deze week had ik mijn echt laatste werkdag en eerlijk? Het voelt een beetje bittersweet, zoals ze dat zo mooi zeggen. Mmm. Ook deed ik een terrasje met een vriendin en maakte ik zelf ijskoffie. ZOMER IS AAN. (Of ja, was aan)
Het meeste houd ik van ochtendwandelingen, waar de stad nog aan het opstarten is, het al een beetje broeierig is omdat het die dag warm gaat worden, maar nog niet té warm, waar alles zo lekker ruikt naar bloemen en zomer terwijl je ondertussen het geroezemoes van de stad op de achtergrond hoort. Heerlijk <3
Tijdens het lunchen met die vriendin bedacht ik me ineens dat haar jurkje wel leuk bij de klaprozen zou passen. Ik had die ochtend weer eens staan staren naar de bloemen en bedacht me dat ik er iets mee moest. Maar ik had gewoon geen zin in wéér een zelfportret. Ik fotografeer immers ook gewoon andere mensen, daar verdien ik mijn geld mee. Dus ik kan geen selfies blijven plaatsen op mijn Instagram, weet je wel?
Die vriendin is zelf ook fotograaf dus toen ik voorzichtig zei dat die jurk wel leuk bij de klaprozen zou passen riep ze meteen “Okee, wil je een shoot doen? Wanneer?”. Heerlijk! Met het eindresultaat heb ik ook flink wat lopen stoeien wat betreft bewerking. Het eindresultaat zie je binnenkort op mijn Instagram ;)
Op zaterdag had ik even een cliché selfcare dagje. Ik bakte vegan brownies, maakte van die blissballs (ja raar woord haha) voor in de vriezer, ging een eind wandelen, deed yoga, las een boek, maakte een lekkere lunch.. heerlijk :)
Vandaag, zondag, schrijf ik dus deze post, ga ik zo nog even wandelen, wil ik ook nog sporten vandaag (ughhh) en ga ik vooral werken aan shoots, administratie en blogs schrijven voor mijn portfolio site. En ooit… ooit komt er een moment dat ik mijn website ga opschonen ;)
Ik heb wel mijn webshop verwijderd en daar werd mijn site gelukkig al meteen sneller van. Lieve Irene kocht een kaartensetje <3 Mocht je dat ook nog willen, kun je me altijd mailen op hi@angelicavis.nl. Ik heb er nog genoeg! :)
Ik las/keek
- Marcella – een Britse crimi gemaakt door de makers van o.a. The Bridge. Het is een beetje over the top (net als The Bridge? haha) maar daardoor kijkt het heerlijk makkelijk weg.
- The Switch – een boek waar een oma en een kleindochter ruilen van appartement. Lekker luchtig.
- The Handmaid’s Tale – voor diegene die ook kijken, zijn jullie er ondertussen ook een beetje klaar mee? Ik wel!
Volgende week
Volgende week is het mijn eerste fulltime ZZP-week sinds 2 maanden en dat komt goed uit. Ik heb een shoot staan en een bruiloft, die in Hengelo is. Dat is meer richting mijn ouders, dus dan reis ik eerst daar naar toe de dag van te voren. En dan leen ik op die dag zelf bij hen de auto. Ja dat wordt dan weer een eind autorijden, slik! Ik heb sinds de vorige bruiloft ook geen auto meer gereden, maar mijn ouders hebben wel een fijne auto dus dat stelt me wel gerust :) Mijn vader heeft mijn iMac ook aan iemand verkocht maar heb geen idee hoe ik dat mee ga nemen. Natuurlijk had ik net de originele doos weggegooid na 9 jaar en ik moet dan 2 uur in de trein zitten.. Mmmm…
En keramiekles gaat weer beginnen! We hebben nog maar 2 lessen te goed dus dat voelt een beetje gek. Als in, dan zit je er net lekker in en moet je dus weer stoppen. Maar toch, wel leuk om weer iets te kunnen doen!
Johanna says
Blij met je weekoverzicht, en ik hoop dat je het blijft dorn. Die eeuwige twijfel herken ik super goed, maar zonder twijfel kun je jezelf niet verbeteren en dat is het goede eraan. Is volgens mij de lot van een creatief proces. Als ik je woorden over stad en polder lees, dan merk ik dat ik eigenlijk te ver van beide woon. De binnenstad is niet op loopafstand en de bergen al helemaal niet, en dat terwijl ik in de stad woon. Dus een punt om eens over na te denken. Succes met he fulltime fotobestaan!
Angélica says
Dat is zeker het lot van het creatief proces inderdaad! Het is ook eigenlijk niet erg, maar het voelt altijd toch wat ongemakkelijk. Maar het kan daarna eigenlijk alleen maar beter worden :)
Ohh ja de bergen in Zwitserland lijken me echt prachtig, daar ben ik wel een beetje jaloers op… dat die in ieder geval nog enigszins in de buurt zijn! Ik hoop snel weer een keer op vakantie te kunnen en bergen te kunnen zien :)
Dankjewel!
Siroon says
Jaaa je laatste keramiek lessen! Benieuwd wat je er nog van gaat vinden :) Prachtige klaproos foto’s!
Angélica says
Ja het is een beetje gek om nou nog even snel wat lesjes te doen… na een half jaar! Maar goed, het is niet anders. Ben ook benieuwd :)
Luus says
Moooi die gele gloed op de eerste foto! Echt tof dat je weer zoveel selfies maakt.En jaa nooit genoeg klaproos foto’s (en ginkgo en bloesem foto’s haha).
Pff ja ik herken de struggle over wat te doen met mijn blog zo. Ben benieuwd wat we volgende week (of later) erover lezen. Haha ja echt groeipijn inderdaad!
Angélica says
Dankjewel!
Ja ik weet het ook nog niet haha. Ik zou graag wel weer wat meer random stukjes willen schrijven, maar tegelijkertijd voel ik me ook nog niet echt heel geïnspireerd haha.
Irene says
Die twijfels, dat heb ik ook altijd. Om de zoveel tijd is er wel weer eens een periode waarin ik mijn hele blog opnieuw wil uitvinden en me afvraag of ik het nog wel goed doe enzo. Ik wil bijvoorbeeld echt graag gewoon wat spontaner en random dingen schrijven maar dat komt er nooit van. Ik weet dan niet waarover ik het moet hebben en als ik dan wel iets geschreven heb vind ik het stom :p
Anne says
Haha, ik ben zeker nog niet klaar met the Handmaid’s Tale ;) Maar ik ben een diehard fan geloof ik, ze kunnen mij werkelijk alles voorschotelen en ik vind het nog fantastisch, vooral ook omdat ik het zo mooi gemaakt vind. Denk ik. Ik weet het ook niet. Hoe dan ook: mooi dat je je twijfels kan zien als iets positiefs! Ik geloof dat ook wel, dat het je kan brengen tot iets nieuws en dat het er ook weer voor kan zorgen dat je juist heel tevreden kan zijn met wat er nu is en wat je nu doet omdat je dat dan met andere ogen kan bekijken. Ik twijfelde een paar maanden geleden heel sterk over mijn werk, dacht dat het niet bij me paste, dat het te saai was en ik meer uitdaging nodig had. In de afgelopen maanden kwam er wat ontwikkeling in, werden mijn taken uitgebreid en zag ik in dat saai (in mijn situatie) soms ook wel goed is, omdat werk ook té belastend kan zijn. Maar wat ik hier vooral mee wil zeggen, is dat ik het dus helemaal met je eens ben, haha. Fijne week!