Soms zit het mee, soms zit het tegen. Aldus mijn moeder. Een goede introductie voor deze post want de afgelopen weken zat het allemaal wel wat tegen. Wellicht herinner je je nog dat ik over een domper schreef in de week na Londen, nou diezelfde domper is er nog steeds. Deze domper bezorgde veel stress en zorgt ervoor dat ik weinig ruimte in mijn hoofd had voor andere dingen, maar op een gegeven moment moet je toch een beetje verder.
Daar laat ik het voor nu even bij. Ik had deze post al een paar weken terug gemaakt maar geen zin gehad om te posten. Maar ik las mijn jaaroverzichten van vorig jaar terug en dacht… tijd voor weer eens een update! Dus ik schrijf er nog wat extra dingetjes bij en wie weet ga ik in de toekomst verder met bijv. maandoverzichten :)
Werk









- De afgelopen weken waren ook weer wat rustiger qua werk, maar ik deed wel een paar bruiloften. Daar knap ik altijd van op! Als je veel stress hebt is het nogal gevaarlijk om de hele dag thuis te zitten, maar met maar een paar bruiloften op het programma en vooral veeeeeel edit werk zat ik de afgelopen weken heel veel thuis. En dat heb ik gemerkt! Ik zat enorm veel in mijn hoofd en piekerde alleen maar. Maar tijdens de bruiloften kwam ik weer even tot mijzelf. Dit jaar gaat het ook echt goed, zo had ik vorige week bruiloft #10 van het jaar en zoveel bruiloften heb ik vorig jaar het hele jaar gedaan! En dat was toen al mijn hoogste aantal!
- Ook ben ik erg dankbaar dat dit mijn werk is, dat ik het zelf kan inplannen en dat ik de ruimte had om even iets minder aan werk te kunnen denken. Daarbij gaat het dit jaar echt heel goed en zit ik nu bijvoorbeeld al bijna op mijn omzet van vorig jaar. Helaas hangt er weer eens een Corona-golf boven ons hoofd, dus dat baart me soms wel wat zorgen, maar ik probeer echt van dag tot dag te kijken en te leven. Heeft totaal geen zin om me daar nu zorgen over te gaan maken. (dit is echt makkelijker gezegd dan gedaan, maar wel een goede les van de afgelopen weken)
- Gek genoeg heb ik ook geleerd dat er meer is dan werk. En dat er genoeg lieve vriendinnen zijn die je willen helpen als je er maar om vraagt. Dat laatste vind ik nog steeds héél moeilijk. Dus ik schrijf het hier zo lekker openbaar op als een soort stok achter de deur ;)
- Alles komt goed, zo niet dan toch.
- Hoogtepunten op mediagebied? Ik verslond Ted Lasso en afleveringen van Ik Vertrek, allemaal fijne ‘feel good’ tv. En ik zit in een Harry Styles fase! Toen ik laatst auto moest rijden voor een bruiloft en het niet helemaal lekker ging was het moment dat Harry voorbij kwam op de radio de enige momentjes dat ik ontspande. Dank Harry! Deze video met James Corden vond ik ook heerlijk! Op dit moment ben ik de nieuwste Peaky Blinders aan het bingen, heel goed weer. En Stranger Things was ook top.



- Wellicht zag je het al op mijn selfie maar ik heb een nieuwe telefoon! Hiermee kan ik nog betere foto’s maken (om er vervolgens zo’n analoog filtertje overheen te plakken maar soit).






- Ik ging naar mijn ouders voor een feestje van mijn tante en met mijn moeder fietste ik de dag er na naar Elburg. Hier heb ik op de middelbare school gezeten! Nou lag mijn school buiten het charmante oude stadje maar ik was totaal vergeten hoe fotogeniek dit is.



- Een maand of 2 geleden nam ik bij de AH 2 gratis stervende plantjes mee, onder het mom van ik zet ze op mijn balkon neer en zie wel wat ze doen. De passiebloem leek niet zo goed te gaan, dus mijn verrassing was groot toen er ineens bloemen aan zaten. Ik voelde me zo trots! Blijkbaar gaan ze open van de stress, dus ik denk dat ze me gewoon goed hebben aangevoeld. Is die stress toch nog ergens goed voor ;) Ondertussen is de Mandevilla ook volop uitgekomen.


- Vorige week maakte ik weer eens een selfie, dat is vaak wel een teken dat het weer iets beter gaat. Dan wil ik weer wat dingen maken. Het was zelfs zo erg dat ik na een lange dag werken (een bruiloft op zaterdag) mijn wekker zette om op zondag om half 7 de deur uit te gaan. Deze klaprozen stonden namelijk in een woonwijk en ik wilde geen pottenkijkers én de zon moest nog laag genoeg staan voor het mooiste licht. Ik zag dat ik vorig jaar veel meer selfies maakte, dus wellicht volgen er nog wat meer deze zomer, wie weet!
Het was echt zo’n fijne zomerochtend dus na een wandelingetje ging ik lekker bij Anne & Max ontbijten in alle rust. Genieten!






Afgelopen donderdag had ik een fotoshoot in Amsterdam, ook lekker vroeg! Het was een perfecte zomerdag om in Amsterdam te zijn, heerlijk vind ik het dan om na de shoot nog lekker door de stad te slenteren. Vroeger vond ik Amsterdam maar niks, maar nou vind ik het een prachtige plek (mits je een beetje door de toeristen heen kan kijken).
Gelukkig zit ik ondertussen wat beter in mijn vel, maar er is nog wel wat stress. Deze kan op z’n vroegst pas met een paar weken echt voorbij zijn en dat is nu ook nog maar afwachten. Juist dat afwachten is het meest stressvolle, in dit geval. Het is heel vervelend maar het is ook niet anders, dus tjah. Het is een goede les om mijn neurotische tikjes los te laten en proberen om niet te piekeren ;)
Oma

Geen opsteker, maar mijn lieve omaatje is gisteren overleden. Het ging al heel lang niet goed en ze zou volgens de dokter al weken geleden zijn overleden, dus het was iets wat er echt aan zat te komen. Het is ook goed zo, het was echt haar tijd. Desalniettemin natuurlijk ook een verdrietig moment. Maar ook goed zo.
Het waren dan ook wat rommelige weken, omdat ik zelf nu in het hoogseizoen zit en continue bezig was met wanneer ik een bruiloft of opdracht kon hebben op oma’s begrafenis, bijvoorbeeld. Dat klinkt heel cru, maar dit is weer een teken dat je als freelancer niet altijd flexibel kunt zijn. Ik had dan een bruiloft moeten overdragen naar een andere fotograaf (vet lastig om iemand te vinden in het hoogseizoen!) en inkomsten moeten missen. Gelukkig is dat nu niet zo, behalve een kleine opdracht. Natuurlijk was het geen ramp geweest, maar het is fijn dat het niet hoeft. Helemaal omdat het nu ZO druk is met bruiloften dat bijna elke andere fotograaf wel vol zit.
Dus, een kleine ode aan mijn omaatje, waar ik in het weiland in bad ging, dat weiland vol boterbloemen altijd, de rollen fruitella en mentos die we meekregen als we naar huis gingen, die lekkere romige tomatensoep die ze altijd maakte, dat ze altijd zei dat ze moest ‘piesen’ en ik dan als klein meisje zei ‘omaaaa dat mag je niet zeggen!’, waarop ze dan eigenwijs riep ‘dat doe ik zeker wel, ik moet piesen!’. Dat ze nog zo lang in haar eentje op een groot huis midden op de hei woonde, een heerlijke plek waar we vroeger zoveel speelden. De restjes chips, broodjes en kroketten in de coniferen gooide voor de vogeltjes (die wel opmerkelijk dik waren). Altijd genoeg eten in huis wat je altijd maar werd opgedrongen. Oma hield van aanpakken en noemde iedereen ‘allemaal watjes’. Het was altijd fijn bij oma.
Corona mijmeringen
De weekoverzichten begon ik te schrijven tijdens de allereerste lockdown, als een soort verslag voor later. Vandaar dat ik het ook nog wel interessant vind om hier nu even over te schrijven. Op dit moment is er weer eens een golf gaande, wat ik wel een beetje spannend vind qua werk maar ook qua toekomstige maatregelen. Het is simpelweg ook wel bizar dat sinds een paar maanden alles weer zomaar ineens normaal is. Als in, prepandemie-tijden-normaal. En gek genoeg is die overgang voor mij nooit vreemd geweest, het voelde simpelweg heel natuurlijk. Niet dat ik nou zoveel dingen heb gedaan en laten we eerlijk zijn, de FOMO is wel een beetje terug met al die leuke festivals en vakanties.
Maar het is wel gek om te lezen in mijn weekoverzichten van vorig jaar dat er net weer mondjesmaat dingen open gingen en hoeveel ik dit jaar al gedaan heb qua opdrachten vergeleken met vorig jaar. De FOMO had ik niet gemist, maar verder vind ik het heerlijk zoals het nu is. Ik hoop dat dat zo kan blijven, maar als we iets hebben geleerd de afgelopen jaren is dat niks vanzelfsprekend is.
Wellicht dat ik de komende tijd af en toe een random post schrijf als deze, met wat leuke fotootjes en anekdotes. Het voelde wel weer fijn om weer eens wat te schrijven dus wie weet :) Ik hoop dat jullie een fijne zomer gaan hebben en leuke plannen hebben! Mijne zijn eigenlijk alleen werken, haha. Beetje saai maar wel hard nodig na de afgelopen jaren ;)
Welkom terug! Het is stil in blogland, ik heb zo het gevoel dat er bij iedereen van alles gaande is. Hier in ieder geval wel, de krekels tjirpen ook hard op mijn blog om die reden. Maar ik vind het wel leuk om weer wat van je te lezen! Natuurlijk ook gecondoleerd.. hoe verwacht zoiets ook is, het blijft verdrietig.
Sterkte met de spanning, ik vind spanning altijd mega energie vretend. Hopelijk blijven de opdrachten gewoon binnen komen om je af te leiden :)
Dankjewel! Ja het is stil he? Ik hoop dat we binnenkort allemaal weer wat meer gaan schrijven :)
& Dankjewel!
Het is zeker energieslopend inderdaad, hopelijk is er de komende tijd genoeg afleiding :)
Precies wat ik dus ook al een paar weken denk, iedereen heeft het druk of heeft vanalles aan z’n hoofd denk ik. De reacties zijn ook veel minder (al komt het nu de laatste twee weken wel weer een beetje op gang heb ik de indruk).
Ik ben totaal niet meer mee met het nieuws, maar heb ineens in mijn omgeving ook weer een paar mensen die corona hebben. Dacht dat het zo goed als weg was maar dat is dus niet blijkbaar.
Sterkte met het verlies van je oma! Zelfs als het tijd is, is het verdrietig.
Dankjewel!
En ja Corona is helaas weer met een nieuwe golf bezig, hier ook veel bekenden met corona. Hier is een mondkapje niet meer verplicht in het OV maar ik draag toch nog een FFP2 kappie weer, want ik wil niet tijdens het hoogseizoen ziek worden!
Gecondoleerd met je oma – ook al zat het eraan te komen en is het goed zo, het blijft toch verdrietig. Wat vervelend dat je nog steeds met de mysterieuze domper te maken hebt, ik hoop dat zich over een paar weken (vanzelf?) oplost en dat je weer beter in je vel zit. Voorlopig maar lekker focussen op je werk en trots zijn dat je zoveel bruiloften mag doen dit jaar!
Gecondoleerd met je oma!
En laten we hopen dat er niet nog zo’n pandemie aankomt. Ik heb het zelf de afgelopen tijd niet meer zo bijgehouden, maar ergens het idee dat het niet meer terug gaat naar de extreemste periode die we gehad hebben (al weet je het nooit natuurlijk). Ik duim mee dat je werkt blijft krijgen de komenden tijd!
Gecondoleerd en een dikke digitale knuffel! Zo te lezen gaat het (al een tijdje) niet zo lekker bij en met jou.. Wat naar. Gelukkig lees ik tussen de regels door (en ook letterlijk, trouwens) dat het inmiddels steeds weer wat beter met je gaat. Fijn!!! Ik hoop dat je die trend door kunt en mag zetten komende tijd <3 Ik heb heel lang geen blogjes gelezen en zelf ook niks geschreven, maar probeer er weer in een beetje meer 'in te duiken'. En ook al ben ik hier een tijdje niet geweest: ik reaaliseer me altijd weer waarom ik jouw schrijfsels graag lees en ook heel graag naar jouw foto's kijk. Ik heb sinds kort een systeemcamera (Fujifilm xt30) en ben echt ver-liefd op het ding. Dit is mijn eerste 'echte' camera (al had ik ook ooit een spiegelreflex van Nikon, maar daar kon ik echt niet mee overweg) en ik ben er head first ingedoken. Jouw foto's zijn dus nu niet alleen fijn om naar te kijken, maar ook ECHT een inspiratie (: Wilde ik even zeggen. Veel liefs!
Ha dankjewel voor je lieve comment! Het gaat idd eventjes niet zo lekker maar ik heb vertrouwen dat dat wel weer goed komt :)
& Wat lief van de foto’s!! Fuji camera’s zijn toffe camera’s! Veel plezier er mee :D
Hè, ik vind het zo vervelend voor je dat je met iets kuts moet dealen. Fijn om weer iets van je te lezen, dat is meestal toch in elk geval een semi goed teken ✨. Gecondoleerd met het verlies van je oma ook, maar wat een fijne en warme herinneringen.
PS. Dat boeket aan het begin van je post met madeliefjes, dalia’s én pioenen, wat prachtig!
Ahh lief, dankjewel!
En prachtig he! Supermooie styling op die bruiloft :)