Toen ik mijn maandje Portugal plande twijfelde ik tussen Porto en Lissabon. Naar beide steden was ik al geweest en ze hadden allebei zo hun aantrekkingskracht: in Porto herinnerde ik me vooral de mooie Ribeira, de haven. In Lissabon de gele trammetjes en heuvels, maar ook de grootte. Dus koos ik voor Lissabon. Echter durfde ik het niet aan om een appartementje voor een maand te boeken (dan had je geen annuleringsvoorwaarden) en dus werd het drie weken Lissabon en 1 week Porto (want een week is ook weer voordeliger om te huren).
Maar vanaf het eerste moment in Porto voelde ik me ontheemd. Ik liet heerlijke weken vol met ontmoetingen, fotoshoots, drankjes, tattoo, zon en warmte achter me en kwam in een guur Porto aan. Overigens heb ik daarover nog niks te klagen, want het regent hier nu pas een beetje in de ochtend, terwijl het de hele week zou regenen. Het regent hier 16 dagen van de 30, bijna net zoveel als in Nederland. Ontzettend veel geluk heb ik dus met het weer! Wel is het hier duidelijk herfst, kan ik ‘eindelijk’ mijn truien aan en sjaal om.
In mijn weekoverzicht zal ik je laten zien wat ik deed, maar ik zal ook eerlijk zeggen dat ik niet zo goed wist wat ik precies nog wilde doen. Alles had ik al eerder gezien, er waren weinig dingen die ik nog eens graag persé wilde zien. Ik ben eigenlijk gewoon een beetje moe van elke dag maar weer de hort op zijn. Ik dacht er vooral aan om wat te werken en dan zou in het weekend een vriendin langskomen, wat een perfecte afsluiter van een heerlijke maand zou zijn geweest.
Helaas kreeg ik gisteren bericht dat mijn vriendin Corona heeft en dus niet kan komen. Een hele flinke domper, dat zal ik niet ontkennen. Vooralsnog zijn haar klachten mild en ik hoop natuurlijk heel erg dat dat zo blijft. Laat ik ook vooropstellen dat haar situatie natuurlijk het meest vervelend is! Verschrikkelijk balen, vind het erg jammer voor haar ook. Gisteren heb ik echt de hele dag flink gebaald, pas in de avond voelde ik me weer iets beter. Niet alleen omdat dat laatste weekend zo in duigen valt, maar gewoon omdat ik niet zo goed weet wat ik hier moet.
Waarom ik dit opschrijf? Omdat het simpelweg ook niet altijd maar rozengeur en maneschijn is. Vandaag voel ik me beter gelukkig. Gisteren boekte ik voor vrijdag in een opwelling een dagtripje naar de Douro vallei, zodat ik nog iets had om naar uit te kijken.
Waar dit gevoel vandaan komt kan ik niet zo goed omschrijven. Wellicht zijn het meerdere factoren: ik ben nog nooit langer dan drie weken weggeweest, dus dat is wellicht even wennen. Daarbij verander ik van een locatie en daar moet je altijd even je draai vinden: de supermarkt is anders, het appartement is anders (zo is er geen waterkoker en de wc drupt de hele tijd, de eerste avond kreeg ik de kookplaat niet aan terwijl ik megahonger had). In een nieuwe stad ga je dan nog op zoek naar nieuwe plekken, maar Porto is klein en veel heb je zo gezien. Maar ik denk ook dat ik gewoon even teveel heb gedaan. Ik merk dat ik weinig zin heb om nog de hele dag te gaan wandelen in de stad.
En ik besefte me ook dat ik hier ook gewoon wilde werken en dat gewoon nauwelijks gedaan heb. Sterker nog, terwijl ik dit schrijf moet ik eigenlijk echt reageren op mailtjes en heb ik nog een hoop foto’s van de afgelopen weken om te bewerken. Ik had gehoopt om hernieuwde motivatie te vinden in het buitenland, maar helaas blijkt het tegendeel waar. Mijn inspiratie is ook even helemaal op.
Maar mis ik Nederland? Eigenlijk niet. Ik mis niet eens mijn huisje, gek genoeg. Wat ik wel stiekem mis is mijn melkopschuimer en de verwarming. Hier hebben ze geen centrale verwarming en het wordt hier ‘s nachts ondertussen ook zo’n 4 graden. Terwijl ik dit typ zit ik onder mijn sjaal en een dekentje haha. Wat ik wel mis (en waar ik zeker snel op ga terugkomen) is lekker in de kou en een warme winterjas een wandeling maken en dan thuis komen in een lekker knus, warm huisje. Maar wellicht word ik verleid door de heldere dagen hier in Portugal, want zelfs nu het regent is de lucht heel lichtgrijs en helemaal niet grauw.
Eigenlijk had ik gehoopt om thuis te komen met nieuwe inzichten en ideeën. Helaas is dat niet helemaal waar en heel eerlijk? Dat had ik ook wel verwacht. Altijd denk ik weer dat ik dan op vakantie wel even goed kan nadenken, maar het enige wat je aan het doen bent is nieuwe dingen zien en doen. Je bent juist helemaal niet met je leven in Nederland bezig. En als ik nou kijk naar alle shitzooi in Nederland denk ik – dat is maar goed ook.
Dus, ondanks even een paar baaldagen nog steeds heel dankbaar dat ik dit heb kunnen ondernemen. Nu denk ik ook vooral dat het fijn is dat mijn vriendin er deze week achterkwam dat ze Corona heeft en niet dit weekend. En dat ik niet stop op het hoogtepunt, want ook prima is want daardoor voelt het straks fijner om naar huis te gaan.
Zo, genoeg uitgesteld. Ik ga eens aan de mails, facetimen met een vriendin en dan vanmiddag naar een camerawinkel om mijn rolletje te laten ontwikkelen. Wie weet even werken in een koffietentje, je kent het wel ;) Tot maandagochtend jongens ;)
Johanna says
Heel herkenbaar. Ook ik ben ooit eens vol enthousiasme teruggegaan naar een plaats waar ik graag was. En toen ik er was, merkte ik dat ik het eigenlijk gezien had. Maar ach, is ook een les. En ik hoop dat je toch een paar mooie foto’s hebt gemaakt. En je hebt in elk geval 3 mooie zonnige weken in Lissabon gehad, En extra vitamine D getankt, zodat je een beetje corona en griep resistent bent. Succes!
Angélica says
Dankjewel! Ja ik denk dat het ook een kwestie van even ‘settelen’ is, want vandaag was alweer een stuk beter :)
Ik ben zeker blij met alle foto’s die ik heb gemaakt en met alles wat ik heb mogen doen. En ook zeker voor het zonnetje en de voorraad vitamine D, echt heerlijk hier :)
Blog by Linda says
Balen dat die vriendin van je niet meer kan komen en dat je het weekend dus alleen doorbrengt. Ik hoop dat je er toch van kan genieten en je avontuur mooi kunt afsluiten. Misschien komt je motivatie juist wel terug wanneer je weer thuis bent en je routine weer vindt!
Angélica says
Dankjewel! Ja ik denk dat de motivatie thuis wel weer komt, nu heb ik toch meer het idee dat ik moet genieten van het weer en de omgeving en weer op pad moet :) Komt wel weer!
Anne says
Ah, wat vervelend voor je vriendin, maar ook voor jou. Ik kan me je gevoel wel goed voorstellen en ik begrijp ook goed dat je het ergens wel verwacht had, maar dat het dan toch ook wel een beetje een teleurstelling is.
Angélica says
Jaaa zeker een teleurstelling! Er is niks aan te doen natuurlijk en het is nou eenmaal een risico in deze tijden. Gezondheid gaat voor dus ik hoop dat ze ook snel hersteld :)
Hester says
Oh jeetje wat balen van je vriendin! Voor haar, en voor jou, zeker als je er toch wel behoefte aan had.
Ik hoop dat je je draai inmiddels weer een beetje hebt gevonden (en/of al bijna naar huis gaat?) en anders zou ik zeggen: leg jezelf geen druk op, doe alsof je gewoon ‘thuis’ bent en doe de dingen die moeten gebeuren of waar je blij van wordt zonder het idee dat je de hele dag door Porto rond moet lopen. Je hebt al genoeg leuke dingen beleefd in Portugal en die herinneringen neem je sowieso mee naar huis. En die ‘inzichten’ kunnen ook nog komen als je thuis bent, of over drie maanden :)
Luus says
Ah vervelend als het door Corona zo loopt. Beterschap voor je vriendin! Klinkt dat het wel fijn is om er even over te schrijven en te ‘luchten’, maar geloof er wel in dat jij er nog een laatste fijne week van gaat maken. En denk dat het ook wel klopt wat je zegt, ook wel fijn om op een rustige manier nu je maand weg te kunnen afsluiten ipv op een hoogtepunt.
Brrr ik wist dat dus niet, geen centrale verwarming. Dat lijkt me wel fris ja in de avonden!
Misschien dat de inspiratie thuis nog komt, als je weer in je oude vertrouwde plekje bent en aan Portugal terugdenkt? :)