Op het moment van schrijven zit ik alweer over de helft van mijn Portugal-avontuur. Avontuur is overigens wel een erg groot woord, maar in tijden van pandemieën voelt elke stap in het buitenland als avontuur tegenwoordig. Eigenlijk heb ik geen flauw idee wat ik hier wil schrijven, maar mijn weekoverzichten worden telkens langer met mijn verslagen en ik bedacht me dat het een goed moment zou zijn om te schrijven wat ik nou eigenlijk denk en voel.
De tijd vliegt voorbij en lijkt tegelijkertijd ook enorm langzaam te gaan. Na de eerste week voelde het alsof ik hier woonde, nu na 2,5 week lijkt het alsof ik morgen alweer naar huis ga. Het weer is buitensporig mild en zonnig, mijn armen zijn net zo bruin als in de zomer en ondertussen fotografeer ik er op los. Waar ik me had voorgenomen om ook hier aan rotklusjes zoals mijn website te werken, merk ik dat ik daar helemaal geen zin in heb. Dat het juist zo fijn is om niks te moeten, niks te doen. Natuurlijk doe ik juist heel veel, maar het heeft niets met werk te maken (en tegelijkertijd juist heel veel, maar het is vrijblijvend). Zo ontdekte ik dat ik nog steeds graag doe wat ik al deed: mensen fotograferen. Merk ik ook dat ik mijn vakanties nu heel anders in plan dan ik vroeger deed, voor ik mijn bedrijf had. Toen zou ik echt nooit andere mensen fotograferen, nu vind ik dat juist superleuk! Tijdens een shoot trakteerde de stad ons op de mooiste roze zonsondergang die ik in tijden heb gezien en dat voelde echt als een cadeautje.
Hier mogen zijn voelt ook echt als een cadeautje. Elke dag ben ik zo dankbaar dat ik hier mag zijn, helemaal als ik hoor hoe het er nu in Nederland aan toe gaat… en telkens lijk ik ook te vergeten dat dit niet alleen een cadeau is, maar dat ik hier ook hard voor heb gewerkt. Hard gewerkt om een leven te maken wat ik zelf kan inrichten. Dat is niet altijd makkelijk, want het is eenzaam en onvoorspelbaar. De wintermaanden zijn altijd leeg, wat natuurlijk positief is omdat ik hier nu kan zijn. Maar als ik terug kom staan er weer enkele donkere, lege maanden op me te wachten. Vandaar dat ik hier nu zoveel doe, zoveel mogelijk vitamine D, prikkels en dopamine probeer aan te maken, een soort voorraadje op te bouwen. Want geloof me, die ga ik nodig hebben.
Vandaag staat er even niets op het programma, behalve wat dingetjes die ik thuis ook zou doen: boodschappen, sporten.. het vinden van een fatsoenlijke shampoo. Door het water hier raakt mijn haar maar niet schoon met een sulfaatvrije shampoo. Het water vind ik ook nog steeds niet te drinken, sterker nog, het lijkt alleen maar sterker te smaken. Mijn kuiten lijken eindelijk gewend aan de heuvels, mijn voeten kijken steeds meer uit voor alle hondenpoep die hier op straat ligt. Elke keer vergaap ik me weer over alle prachtige uitzichten en de mooie zonsondergangen. De kleurrijke huisjes, de gele trammetjes, de grote hoeveelheden zoetigheid die bij alle bakkertjes in de etalage ligt.
Het is genieten, dat is vooral wat ik doe. Genieten door veel te zien, door veel te fotograferen, maar ook door gewoon eens een middag in het park te zitten. Mijn plan voor vanmiddag weer, want ook hier gaat het regenen dit weekend. Daarna volgt een week Porto, met weersvoorspellingen waar ik niet heel blij van werd. Die zijn gelukkig wat bijgetrokken nu, maar het laatste weekend is ellende. Dat zou voor mij persoonlijk niet zo erg zijn want ik bof al enorm met het weer, maar dan komt er net een vriendin langs. Zal zeggen dat ze een paraplu moet meenemen.
Naast de shoots dit weekend volgt er nog iets spannends, maar dat zul je vast gaan zien in het weekoverzicht ;) To be continued…
Blog by Linda says
Leuk om te horen dat je zo geniet van het warme weer en van de vrijheid om te doen wat je leuk vindt! Ik ben benieuwd naar je volgende foto’s :)
Angélica says
Dankjewel! Ja ik moet even kijken hoe ik dat allemaal ga laten zien haha, heb zoveel foto’s gemaakt! Eens nadenken wat een handige volgorde is ;)
Nikita says
Ik kan alleen maar wegdromen bij die verhalen. Die vrijheid is inderdaad zo mooi. Ben ook wel benieuwd naar nog meer fotomateriaal! Maar je hebt er heel hard voor gewerkt dus zeker dat je ervan mag genieten. En dingen zoals deze reizen voelen waarschijnlijk ook nog fijner aan door het idee dat je er zo hard voor gewerkt hebt. Geniet nog van de dagen daar!
Irene says
Ben wel een beetje jaloers op de temperatuur daar en het zonnetje. M’n winterdip zou er ook baat bij hebben denk ik :p Fijn om te lezen dit :)
Saskia says
Fijn te lezen dat je zo geniet!