Waarom weet ik nooit zo goed, maar de herfst is denk ik wel elk jaar het seizoen waar ik het meest nostalgisch ben. Misschien komt het omdat de winter nadert, het weer omslaat, het sneller donker wordt. Of wellicht omdat ik in de herfst vroeger altijd op vakantie ging? Ik ga even heel eerlijk zijn: het afgelopen half jaar ben ik stikjaloers op iedereen die aan het reizen is. Vooral mensen die in de bergen lopen hebben me te pakken. De reden waarom ik zo jaloers ben? Ik denk omdat ik eigenlijk een beetje boos ben op mijzelf: ik heb de tijd en het geld, waarom lukt het me dan niet om zoiets te plannen? Ik vind het ook onmogelijk om iets te kiezen waar ik heen zou willen gaan, alles is te overweldigend. Maar daar baal ik van. Ik mis regelmatig de Angélica die spontaan afreisde naar landen als Bulgarije omdat de tickets maar 12 euro waren en een geweldige week had. Die naar Japan ging en de reis van haar dromen maakte. Maar sinds ik 5 jaar geleden mijn bedrijf startte, verdween het reizen op de achtergrond.
En nu… nu merk ik dat ik daar een beetje verbitterd van raak, ha! Gelukkig heb ik natuurlijk binnenkort al een trip naar Barcelona staan, maar om heel eerlijk te zijn voelt dat niet avontuurlijk genoeg. Als deze winter een beetje ‘normaal’ blijft (a.k.a. geen lockdowns en heftige uitbraken e.d.) een goede reden om vaker weg te gaan! De laatste maanden vergeet ik gewoon helemaal dat er een pandemie is geweest (en nog gaande is) en dat we zulke rare jaren achter de rug hebben… woah. Heb jij dat ook?
Goed, without further ado: het maandoverzicht! Ik schrijf deze melancholische intro halverwege de maand, op een beetje druilerige zaterdagochtend. Ondertussen heb ik zoveel foto’s verzameld al dat ik er denk ik maar gewoon een halve maand overzicht van maak! De afgelopen twee weken waren goede weken, dus laat ik er maar gewoon een vrolijke post van maken (afgezien van mijn nostalgisch gezemel in de intro, haha!).






Nou hier had ik een verhaal geschreven en toen kwam ik er achter dat ik dit allemaal al had verteld/laten zien in de vorige post. Goed, het eerste weekend van Oktober had ik dus een bruiloft. De laatste! Het was fijn, maar ook fijn dat het even klaar is want het was wel erg veel dit jaar. 23 bruiloften…. dankbaar wel!








Ik ging ook nog 2x naar de pluktuin! Eén keer met een vriendin en een keer alleen. In die avond kwam er een vriendin langs dus het leek me leuk om de boel even aan te kleden met wat bloemetjes. Daarbij had ik die week heeeeeeel veel achter de computer gezeten om bruiloften te bewerken, dus elk moment om even achter de computer vandaan te kruipen greep ik aan. Ik hoop komende week nog een keer te gaan, maar het zal niet lang meer duren voor de pluktuin sluit… snik!








Omdat ik vrij snel achter elkaar ging stonden mijn bloemen van plukbeurt 1 er nog en besloot ik er een hysterische selfie van te maken, haha. Dit is voor mijn illustratie-instagram-account: @angelica.illu. Ik houd er echt van als foto’s van kunstenaars lekker hsyterisch, kleurrijk en rommelig zijn. Dat was dus ook echt de vibe waar ik voor ging haha en ik kan er echt van genieten om al die kleuren samen te zien. Ik vind het ook al heel leuk om mijn illustraties samen te zien en heb het idee dat ik dit jaar echt eindelijk een beetje mijn stijl vind.



Goed, de herfst is er dus echt, woehoe! De eerste rood-met-witte-stippen-paddenstoelen zijn gesignaleerd! En de gekleurde blaadjes ook. Ik ging even wat drinken met een vriendin en mijn kleinste vriendin Sammie, die ik vanmiddag weer mag uitlaten! Het heeft even flink geregend maar het is de afgelopen twee weken ook echt praaaaachtig weer geweest. Zo heb ik de herfst het liefst: koude, mistige ochtenden maar zonnige, zachte dagen met prachtig licht en gekleurde bomen.



Vorig weekend had ik een styled shoot in de supertoffe locatie de Metaalkathedraal in Utrecht. Wat is een styled shoot, hoor ik je vragen? Nou, dat betekent eigenlijk dat iemand een vette locatie, modellen en accessoires (fun fact: dit woord kan ik NOOIT goed schrijven) heeft geregeld en zo kun je toffe foto’s maken voor je portfolio. Ik ben er eigenlijk altijd een beetje op tegen omdat he zo ‘nep’ is en een verkeerd beeld kan geven, maar na bijna 50 bruiloften vond ik dat het wel een keer kon. Het waren verschillende settings en juist mijn tijd met het bruidspaar was veel te kort, dus ik weet niet of ik helemaal er uit heb kunnen halen wat ik wilde. Maar het was een goed moment om te experimenteren! Ik moet nog een keer aan de foto’s gaan beginnen wel…
In de middag heb ik heerlijk op het terras gezeten met een vriendin want het was wederom fantastisch weer. Echt genieten!



Nog wat willekeurige foto’s: een leuke trouwauto (niet mijn bruiloft ;)), mijn nieuwe schoenen (die nog steeeeeds bij de winkel binnen moeten komen in mijn maat, zucht.) en ik verkocht weer eens een print. Leuk!



Nog een paar willekeurige dingen: een nieuw giletje wat ik kocht bij de kringloop. Weet nog niet zo goed of ik ‘m heel tof of een beetje oubollig vind. Een nieuwe blouse die ik vorige maand al maakte en jawel, weer een paddenstoel.





In de eerste week van Oktober had ik een vrij sociale week: ik sprak af met een groepje fotografen die ik had verzameld (om zo te kunnen sparren en wat meer aansluiting te vinden bij collega’s) en dat was supergezellig! Ik ging wandelen met vriendinnen en koffie’s drinken, een vriendin die kwam eten, naar Popronde hier in de stad en de styled shoot, met ook nog een terrasbezoek met een vriendin. Voor mij is dat enorm veel, want het is veel gebruikelijker dat ik maar 1x in de week iemand zie. Ik denk dat het daarom ook gewoon voelde als een fijne week.
In de week er na werd ik dus wat rusteloos. Ik had al getwijfeld of ik niet naar mijn ouders wilde gaan en op maandagochtend besloot ik dat spontaan te doen. Het werd ook mooi weer dus dan is het altijd fijn om in mijn ouders hun grote tuin te zitten. Ik bleef een paar dagen, ging kringlopen met mijn moeder en op woensdag heb ik de hele dag in de tuin gezeten om te gutsen.
Op donderdagavond was er weer druksavond en dus moest er een nieuwe lino af! Erg blij met het resultaat :) Het was echt heerlijk om in de zon te kunnen zitten, podcastje op en gutsen maar.
Ook ben ik enorm, ENORM dankbaar dat ik zo flexibel kan zijn door mijn werk. Het heeft ook een hoop nadelen, zoals de eenzaamheid, de vlagen waarmee het werk aan komt waaien, maar juist dat soort dingen kunnen ook positief zijn. Zo had ik nu de ruimte om spontaan een paar dagen naar mijn ouders te kunnen gaan. Kan ik in de middag spontaan koffie gaan doen met een vriendin. Werken kan ook nog wel in de avond. Enorm dankbaar ben ik dat ik dit zo kan doen, wellicht lijkt het vaak een klaagzang maar zo ervaar ik dat dus echt niet. Ik ben me er van bewust dat het een enorm privilege is om alles zelf in te kunnen plannen en zo zelfstandig te kunnen zijn.
De druksavond was heerlijk en eerder deze maand ontmoette ik bloglezer Soraya (die me aansprak toen ik net mijn huis uit kwam lopen, zo grappig om herkend te worden!). Ik had haar uitgenodigd om ook langs te komen en ze kwam gewoon, superleuk! Leuk je te ontmoeten Soraya :)


Nog wat laatste foto’s van gisteren: het was een vieze druilerige dag en ik had totaal geen zin om aan het werk te gaan. Kijk, dat is dan weer een nadeel van zzp-en: je moet jezelf continue motiveren. En laat dat nou juist net niet mijn sterkste punt zijn. Sterker nog, je zou me tot koningin uitstellen kunnen kronen. Dat heeft altijd al in mijn aard gezeten, ik heb echt druk nodig om aan de slag te gaan.
En dus ging ik uitstellen en maakte ik een wandeling voordat het echt ging regenen. Deze lieve koetjes waren nieuwsgierig. Daarna vluchtte ik snel naar de Anne & Max met een boek en ging ik heerlijk uren lezen. Zo gezellig en knus vind ik dat! Dan ben ik toch ook wel weer heel blij dat ik dat spontaan kan beslissen. Op vrijdagochtend gewoon lekker een boek lezen in een koffietentje in plaats van naar kantoor.
En nu? Nu is het zaterdag, bijna lunchtijd en zit ik nog in mijn pyjama deze blog te schrijven. Eigenlijk had ik nog aan trouwfoto’s willen werken (daar ga ik hierna mee aan de slag), maar zoals ik al zei ben ik absoluut dol op uitstellen. Het waren echt fijne weken dus dat wil ik nogmaals graag benadrukken.
Maar ik merk dit jaar echt dat er iets knaagt. Ik riep het al vaker: er is meer dan werk. Maar wat dan eigenlijk? Mijn droom was altijd om fulltime fotograaf te zijn, maar nu ik dat eenmaal ben is het eigenlijk niet zo heel spannend en begint me dat ergens ook een beetje te vervelen. Of ja vervelen, vorig jaar schreef ik al dat ik een andere kant op wilde met mijn werk, stijl, wat ik fotografeer. Dat is echter nog niet gelukt en dat begint steeds meer te knagen. Het is zo lastig als je niet weet wat je wil! Ik vermoed dat deze winter nog wel een winter van soul searching gaat worden ;) Ik voel een soort ontevredenheid die ik gewoon helemaal niet terecht vind. Verbitterd. Maar waarom eigenlijk?
Als je rondkijkt op het internet is er zoveel meer te doen, te zien, te beleven, te hebben. Dat maakt het lastig om te bedenken wat je zelf eigenlijk wel zou willen, want alles lijkt leuk? Ik verslind youtubevideo’s over het bouwen van tiny houses, het verbouwen van kastelen, illustratoren hun dagboek, backpackers, hikers, noem maar op. Terwijl het ook gewoon genoeg kan zijn. Waar je bent en waar je staat. Wie je bent.
Dus… ik vermoed dat er nog een paar ‘uit de knoop’ posts gaan komen in de toekomst ;) Nou klinkt dit misschien zorgelijk, maar zo zie ik dat helemaal niet. Het gaat goed met me! Maar er zit iets te borrelen de afgelopen maanden… alleen maar normaal denk ik, we willen allemaal groeien :) (En daar zit ik dan, te denken dat ik liever niet meer zulke persoonlijke posts schrijf… haha!)
Herkenbaar. Tijd, en niet te ver weg, maar ook ik ben bijna nooit in de bergen, maar kan ze zien liggen. Dus op mij (in Zürich) hoef je niet jalours te zijn. Ik sta ook mezelf in de weg. Waarschijnlijk is daar een rede voor, maar die ken ik niet. Succes!
Wel tof dat je ze ziet liggen, dus daar ben ik toch wel een beeeeeeetje jaloers op ;) Maar ik snap je.
Fijn dat de afgelopen twee weken goed waren – ze klinken inderdaad ook als fijne weken. Ik herken me echt in je zzp’er struggles en privileges. Hoewel we heel ander werk doen, is dat toch vergelijkbaar. Ik probeer me zoveel mogelijk op de pluspunten te focussen en er extra van te genieten en de minpunten te compenseren, bijvoorbeeld met sociale afspraken in mijn vrije tijd. En ik denk dat je helemaal gelijk hebt: het is niet slecht of zorgelijk om zoekende te zijn. Het is alleen maar goed om na te denken over wat je wilt en je eigen weg te vinden :)
Jaa het gaat inderdaad ook op voor jou: je werkt immers ook thuis en alleen. Het is een vrijheid om je tijd zelf in te plannen, maar die discipline… dat moet je wel echt hebben.
Precies, het is goed om te blijven evalueren en te willen groeien! Wel eens lastig.. dat wel ;) Maar het hoort er allemaal bij :)
Perhaps you should go on an adventure trip to the mountains while you’re here! The mountains you can get to by public transport from Barcelona are limited, but it’s doable… I sometimes go birdwatching/hiking on the weekend and you’re welcome to join, but it’s probably best to get out of Barcelona during the week if you want to avoid people :P
I’m absolutely in love with those new shoes and that waistcoat of yours (it’s very Aziraphale-ish, if you’ve read/watched Good Omens). And your illustrations/linos! I have to check your illustration IG before you come, I may want to order at least one of them.
Ohhh you can visit mountains from Barcelona? Yes please! As I’m from the Netherlands I’ll be impressed with every little hill anyway so I’m easily entertained haha!
& Thanks :D I’ll DM you soon to see if you have some more tips :) Can’t wait to meet you!
Die daliahysterie 😍 Ik snap je wel een beetje geloof ik, met dat ‘verbitterde’, dat het je van jezelf tegenvalt dat je niet wat gelukkiger bent ofzo, gezien de goede omstandigheden? Lees graag mee met je verdere soulsearchen!
Oh wow, te leuk dat ik in je blog voorkom, hoe meta ;)!
Ik vond de druksavond echt leuk en sowieso leuk om jou tegen te komen! Ik heb nu al mijn eigen stukjes soft lino gekocht met wat uitstekers, fijn dat je me op weg hielp, heb veel aan je tips gehad en weet nu beter hoe ik het aan kan pakken!
En wat een fijne, kleurige foto’s en avonturen weer :)!
Oh en dat laatste stukje: is het gewoon niet dat er nog meer ongebruikt talent in je borrelt? En dat dat gewoon een weg naar buiten zoekt?
Ik snap je overpeinzingen hoor, soms lijkt het me heerlijk om een rechttoe-rechtaan leven te hebben waarin je gewoon 80 jaar ongeveer dezelfde dingen kan blijven doen, maar misschien is dat niet helemaal mijn pad. Nieuwsgierige en creatieve mensen hebben volgens mij gewoon een wat meer kronkelend, uitdagend pad. Ik ben nieuwsgierig naar wat er op je pad gaat komen!
Ik vind dat rusteloze ook heel herkenbaar. Ik zit altijd na te denken of ik geen andere dingen kan doen, hoe ik een nog leuker leven kan hebben. Ik vind het wel een uitdaging om gewoon blij te zijn met wat er is soms. Dat komt ook in vlagen maar ik ga er wat meer aandacht aan schenken.
Je nieuwe schoenen zien er heel leuk uit!
Jaa ik herken wat je zegt: dat het soms een uitdaging is om blij te zijn met wat er is. Ik denk dat het ook heel erg komt door de generatie en dat we nu ALLES kunnen zien op het internet. Ik zou misschien nooit heb gedacht om in een busje de wereld over te reizen, maar dankzij het youtube algoritme kijk ik daar nu ineens elke dag video’s over (net als mensen die de wereld over reizen, of een rood huisje in Zweden kopen, of ergens in de bergen gaan wonen, of weet ik veel wat). Ik denk dat dat het heel lastig maakt om niet snel ‘meer’ te willen. Maar het is wel belangrijk om stil te blijven staan dat het ook goed is wat we nu doen, waar we zijn :)
Ik was even vergeten dat ik blog en ook dat ik blogs lees en dus ben ik hier veel te lang niet geweest, maar: wat is het fijn om weer te lezen! Je foto’s zijn echt prachtig (zoals altijd, niet normaal) en ik snap zo je punt over het giletje, haha. Niet over het giletje specifiek, maar vooral het feit dat je iets koopt en denkt ‘ah, ik doe het’ en dan eenmaal thuis toch twijfelt of het inderdaad niet heel erg oma is.. haha!
Zo lief, dankjewel! En ik heb hetzelfde hoor: ik vergeet een beetje andere blogs te lezen. Ga ik ook snel weer eens doen!
& Ja soms weet je het niet he? Ik denk dat het ook komt omdat ik het kocht bij de kringloop bij mijn ouders, wat een beetje randje bible belt is, dus ik zie er dan ook nog wel bepaald type vrouw mee lopen haha. Maar moet nog eens kijken of ik het kan combineren met een hippe blouse!
Ik hou van bloemen. Heerlijk al die foto’s!
Dankjewel!