Terwijl ik nog een week te gaan heb en alvast mijn foto’s verzamel voor deze post wordt het me duidelijk dat het echt weer tijd was voor een overzicht. Ik heb namelijk maar liefst 93 foto’s voor jullie, hoppa! Geen zorgen, ik gebruik speciale software om de foto’s zo klein mogelijk te maken, maar wellicht toch beter om te kijken op wifi ;)
Vorige week schreef ik al een blog over hoe ik een beetje vastloop de afgelopen tijd (deze staat nu weer offline). Ik merkte ook dat ik daardoor weinig zin had om te bloggen, maar beetje bij beetje komt die zin weer terug. Posts als deze is een mooi moment om weer eens goed te kijken naar de leuke dingen in het leven. Met als sidenote dat dit natuurlijk een geregisseerde versie is van mijn leven, één waarin je alleen de leuke dingen ziet. Maar ook die kant is belangrijk!
Ondertussen ben ik ook begonnen aan een blogserie waarin ik wil gaan ontdekken hoe ik weer een beetje fijner in mijn vel ga zitten. Ik denk trouwens dat maandoverzichten hier ook wel aan bijdragen. Als ik dit namelijk zo terugzie, dan zien de afgelopen weken er uit als een enorm fijne tijd! En dat was het eigenlijk ook, alleen mijn hoofd deed soms wat moeilijk ;)
Hoe dan ook, de maanden Juni & Juli. In deze post lees je over de eerste helft van Juni, die ook druk was. Juni was een drukke maand met maar liefst 5 bruiloften en dan had ik er 1 Juli nog 1! In deze beide maanden deed ik in totaal dus 8 bruiloften, dat zijn er bijna evenveel als heel vorig jaar. Het was ook nog eens fantastisch zomerweer. Het is een bizar goede zomer (wellicht iets te goed, kuch, klimaatproblemen).
Goed, ik laat de bijna 100 foto’s hun werk doen ;)
Lino
In Juni waren er wat minder leuke dingen, zoals het overlijden van mijn oma. Elke maand maak ik een nieuwe lino om mijzelf een beetje te blijven prikkelen, maar ik had totaal geen zin in en inspiratie. Gezien ik vaak iets doe met bloemen bedacht ik me dat wel een lino kon maken ter herinnering van oma. Altijd als ik boterbloemen zie moet ik aan haar denken namelijk. Deze stonden vroeger in het weiland van hun grote huis en toen ik nog klein was plukte ik samen met oma vaak een bosje voor in huis.
Bruiloften
Er waren weer bruiloften op heerlijke plekken! Helaas moest ik een eindje autorijden naar 1 locatie en ging dat helemaal mis. Mis als in: ik liet ‘m maar afslaan, bij elk stoplicht weer. Ik was de wanhoop nabij en dacht echt dat ik een taxi moest bellen omdat ik er anders niet zou komen. Er was ook van alles afgezet en mijn navigatie flipte ‘m… nou het was afgrijselijk. Gelukkig was ik niet al te laat en kwam alles goed, maar het heeft mijn zelfvertrouwen in de auto een heel grote klap gegeven. Ik was dan ook heel blij dat mijn bruiloften er na bij mij om de hoek waren (letterlijk!).
Ik probeer af en toe nog te oefenen met autorijden bij mijn ouders, maar oef leuk is anders. Het enige wat ik vervelend vind is optrekken bij stoplichten, haha. Ik ben nu aan het kijken naar het huren van een elektrische auto, daar hoef je in ieder geval niet bij te schakelen ;) #omdenken
Ik rijd simpelweg veeeeeel te weinig om het echt te leren. Als ik ooit een ander huisje heb dan wil ik er ook 1 met een parkeerplek, dan koop ik een autootje.
Shoots
Ik had ook nog weer wat ‘personal branding shoots’, superleuk! :)
Ouders
Mijn ouders wonen een aardig eindje uit de buurt (of ik, het is maar hoe je het bekijkt ;)) en daar ga ik normaal 1x in de 2 maanden heen. Ik blijf er namelijk ook altijd slapen dus het is altijd even plannen. Deze afgelopen 2 maanden ging ik maar liefst 3x! Eerst vanwege de begrafenis van oma (tussen 2 bruiloften in, voelde ook gek), daarna omdat ik de auto zou lenen voor een opdracht en later nog omdat het zo warm werd en ik ook niet alleen thuis wilde zitten.
Deze foto’s is de keer van de bruiloft (met die keer dat autorijden zo rampzalig ging, oeps). Het was superlekker weer dus ik ging met mijn moeder een paar keer op pad en we fietsten dit keer naar het schattige stadje Harderwijk. Mijn tante woonde hier vroeger en dan gingen we altijd naar die oude bioscoop, die nog bestond! Okee hij was wel gesloten maar toch.
Het was perfect weer om een paar dagen bij mijn ouders te chillen in de tuin en een beetje toeristische dingen te doen :)
Op een andere dag fietsten we naar landgoed Staverden. Mijn ouders zijn daar in het kerkje om de hoek getrouwd en maakten op het terrein hun trouwfoto’s. Hier kwamen we ook altijd langs als we vroeger naar oma gingen maar ik had er eigenlijk nooit echt rondgelopen. Ze hebben ook witte pauwen, maar die zaten nu achter slot en grendel.
#selfie
Op een avond in Den Bosch maakte ik een selfie bij deze mooie hortensia’s terwijl er telkens Duitse toeristen langskwamen, hilarisch! Ik moet eigenlijk nog even bedenken wat ik met de foto’s ga doen ;)
Pluktuin is weer geopend!
Het was ook ein-de-lijk weer tijd voor de pluktuin, hoera! Hier ging ik vorig jaar bijna elke week met Emmy heen. Ik maakte twee bosjes, één voor in het vaasje van oma (die bruine, leuk toch?). Dit is altijd zo’n fijn uitje! Later in de maand gingen we nog een keer, de foto’s daarvan zien jullie in deze post.
Collega’s
Op een vrijdag bezocht ik collega Eva om samen te werken in haar edit-huisje het Wolvenwoud. Het was vooral gezellig, fijn om te kunnen sparren en om samen met iemand naar Harry Styles te kunnen luisteren, haha! Heb heeeeel veel naar zijn muziek geluisterd de afgelopen maanden ;)
Naaien maar
De laatste maanden zit ik wat slecht in mijn vel en ben ik flink bezig om te ontdekken hoe ik daar weer uit kom. Ik realiseerde me onder andere dat ik veel te weinig dingen gemaakt had! Want van dingen maken word ik zen, voel ik voldoening, kom ik wat meer uit mijn hoofd. Kortom: dingen maken is goed. En dus ging ik weer aan de slag met een jurk die al lang op de planning stond. Dit was weer zo leuk om te doen! Ik heb zeker meer plannen dus daar ga ik binnenkort mee aan de slag :)
Beestjes
Ik mocht mijn kleinste vriendin Sammie weer eens uitlaten omdat haar baasjes druk waren en ik had nog meer beestjes op bezoek: een wespennest. Dat zijn geen leuke dingen waar je je geld aan uit moet geven (helaas betaalt de woningbouw dit niet) maar je kunt ze toch ook niet laten zitten ;)
Druksavond
Het was weer eens tijd voor de druksavond! Ik had eigenlijk niet zoveel zin, voelde me niet top maar ging toch. En jawel, daarna was alles weer beter! Dat bevestigde het maar weer: maken maakt blij. Ik wil de komende tijd ook weer meer gaan doen met mijn lino’s en ben op dit moment bezig met die van Juli. Het wordt een soort ‘vervolg’ op die lino met de vogels, ik wil daar een serie van maken. En dan update ik de webshop ook weer :) Ik heb besloten een bepaald omzetdoel te willen halen met mijn prints, ben heel benieuwd of dat gaat lukken! Ik heb een beetje uitdaging nodig ;)
Nunspeet
In Juli was ik ook bijna een week in Nunspeet, bij mijn ouders. Het werd toen zo warm (38 graden) en in mijn kleine zolderappartementje is het dan niet te harden. Ik werkte er maar chillde vooral ook veel. Zo ging ik met mijn moeder een paar keer zwemmen, wandelde ik in het bos en ik las vooral heeeel veel. Echt even een vakantiegevoel! Ik droom ook van een huis met een tuintje!
En wat fijn dat dit gewoon kan, dat ik dit kan doen omdat ik voor mijzelf werk en dat mijn ouders dat ook prima vinden. Aan het einde van de week zouden we mijn broertje oppikken uit Nijmegen want die had de vier/driedaagse gelopen, vet knap! Het kwam alleen niet handig uit dus we besloten eerst door te rijden naar Den Bosch en mij daar af te zetten en een hapje te eten.
Willekeurig
Ondanks dat ik geen tuin heb geniet ik ook heel erg van mijn mini-balkonnetje. Verder probeer ik vooral te genieten van de kleine mooie dingen, iets wat gelukkig nog altijd goed gaat. Zoals koffie in het zonnetje, buiten de deur ontbijten, een Henry stofzuiger (LOVE HENRY), Bob Ross ontmoeten ;), mooie bloemen.
In de laatste week van Juli was ik vooral bezig met het bewerken van foto’s, een shoot en met het maken van een nieuwe lino! Het resultaat bewaar ik nog even voor in een blogserie ‘Uit de knoop’, want maken is een groot onderdeel er van.
Ik maakte ruimte aan mijn muur om een schilderijtje van oma op te hangen (het is een ingelijste poster van een schilderij van Rembrandt, niets boeiends maar ik herinner me dat schilderij al van kinds af aan. Het doet mij dus écht aan mijn oma denken.) En mijn moeder vond in oma’s huis nog deze ketting en vond het wel iets voor mij. De steen is een ‘aventurijn’ en zou volgens het internet staan voor: “Aventurijn werkt kalmerend en beschermend en bevordert een gevoel van welzijn. De steen trekt voorspoed en geluk aan en motiveert je om je dromen waar te maken. De steen stimuleert tolerantie, geduld, enthousiasme, inlevingsvermogen, individualiteit en het bedenken van ideeën.” En ik las ook ergens dat het hielp tegen piekeren. Ondanks dat ik dit soort dingen een beetje bijgeloof vind snap ik wel dat er mensen troost uit halen en vind ik het ook wel erg toevallig dat het precies staat voor iets wat ik nodig heb. En dus zie ik het als een kleine troost van oma :)
Er waren wel meer dingen deze maanden, zoals hippiefeestjes en gezellige stapavonden, vallen en opstaan. Ik krijg wel eens te horen dat ik met mijn foto’s het leven allemaal zoveel mooier kan laten lijken dan het is. Dat is denk ik ook wel een onderdeel van mijn werk, maar ook wellicht de manier waarop ik de wereld zie? Ondanks alle negatieve dingen zijn er ook altijd lichtpuntjes te vinden.
Hoi Angelica,
Ik ben ooit bij toeval op je blog terechtgekomen en ik ben sindsdien een trouwe lezer, maar ik reageer eigenlijk nooit. Tijd om daar eens verandering in te brengen :) Ik wilde vooral even inhaken op het autorijden. Misschien dat je totaal geen behoefte hebt aan tips, negeer dit dan vooral, haha, maar ik vroeg me af of je wel eens een automaat hebt geprobeerd? Voor mij heeft dat echt het verschil gemaakt. Ik haalde (na jaren strugglen, stoppen met lessen, weer opnieuw beginnen, weer stoppen, weer opnieuw proberen, nul zelfvertrouwen, vier keer zakken) op mijn 28e mijn rijbewijs. In de paar jaar daarna reed ik wel, maar altijd nog met veel spanning, en ik heb meerdere malen dat soort situaties bij het stoplicht meegemaakt. Op een gegeven moment reed ik tijd lang regelmatig in de auto van vrienden, die heel makkelijk afsloeg, waarmee het gewoon voor elk stoplicht en bij elke rotonde gebeurde. Het stomme is dat het wegrijden op rustige plekken of zonder andere auto’s achter me gewoon áltijd lukte, het was dus echt de angst dat het zou gebeuren, waardoor ik al helemaal gespannen voor een stoplicht stond, en waardoor het dan ook gebeurde. Anyway, op een gegeven moment reed ik een keer in een automaat, en dat was echt de hemel. Zo fijn om die angst gewoon niet meer te hoeven hebben. Ik heb er nu zelf één, en ik kan echt zeggen dat ik nooit meer angstig ben voor of tijdens het rijden, wat met mijn voorgeschiedenis een klein wonder is, haha. Ik denk dat mijn rijinstructeurs (ja, ik heb er meerdere versleten) zo’n beetje van hun stoel zouden vallen als ze dit wisten, maar ik ga nu echt zonder enige spanning de weg op en ik geniet zelfs van het rijden. Het voelt soms nog een beetje als falen, zo van ‘ik moet dat toch gewoon kunnen, in een schakelauto rijden’, maar dat probeer ik maar los te laten. Af en toe rijd ik nog in de schakelauto van mijn ouders, en dan kan ik het eigenlijk ook gewoon, maar ben ik gewoon echt bij elk stoplicht weer bang. En als ik daar in een automaat geen last van heb, waarom zou ik mezelf dat dan niet gunnen :) Nou ja, dit is natuurlijk mijn ervaring, maar misschien heb je er iets aan! En zo niet, dan weet je dat je in ieder geval niet de enige bent mijn rijstruggles en steek ik je bij deze een hart onder de riem :)
Bedankt voor je fijne blogs en je mooie foto’s!
Groetjes, Marleen
Ha Marleen, bedankt voor je reactie! En je hebt helemaal gelijk, ik zou dolgraag in een automaat willen rijden. Het probleem is alleen dat ik geen auto heb (en niet kan hebben op dit moment omdat het onmogelijk is om een parkeervergunning te krijgen in de binnenstad) en iedereen in mijn omgeving schakelauto’s heeft en Greenwheels allemaal schakelauto’s zijn. Op dit moment ben ik wel aan het kijken naar het huren van elektrische auto’s, dit zijn in principe ook automaten dus ik hoop dat dat mijn probleem een beetje gaat oplossen :)
Dus ik begrijp jou ook helemaal! Als ik een eigen auto ooit ga kopen gaat dat ook zeker een automaat zijn :) Bij rijles had ik hier gek genoeg nooit last van (ik heb wel 60 lessen gehad en hij is in al die tijd maar 3x afgeslagen!), maar bij mij komt het echt omdat ik nooit rijd. Het idee voelt idd een beetje als falen maar dan denk ik ook: waarom jezelf zo moeilijk maken? Heel eerlijk snap ik het hele schakelidee ook nooit haha.
Dankjewel! Ik ga dus binnenkort eens een elektrische auto proberen en hoop dat het stoplichtenprobleem daar ook een beetje mee is opgelost (al geloof ik dat elektrische auto’s weer heeeel gevoelig zijn dus dat wordt weer een andere uitdaging, maar ik zal in ieder geval met gemak vooruit gaan haha!)
Wat een heerlijke en mooie foto’s!
Dankjewel :D
Ik begrijp überhaupt niet waarom schakelauto’s nog bestaan haha, want waarom zouden mensen dit zichzelf aandoen als het duizend keer makkelijker kan met een automaat? ;) Leuk als iemand het wel kan, maar tegenwoordig ook echt geen probleem als je alleen automaat kunt rijden. Dus die automaat die je ooit gaat kopen, een dikke aanrader :) Wij hebben er nu ook een en nooit meer terug naar schakel!
Weer zooooveel mooie foto’s! Je haarkleur is hier echt prachtig: https://angelicavis.nl/blog/wp-content/uploads/2022/07/weekoverzichtjuli2022-51.jpg
En wat is de foto’s van je mams leukkk!
Dankjewel voor de complimenten!
En ja echt heeeeelemaal mee eens. Toevallig gisteren voor het eerst een elektrische auto geprobeerd (ook automaat dus) en ik wil echt nooit meer anders! Mijn rijangst was gewoon meteen weg, zo fijn! Snap idd echt niet dat mensen zichzelf dit aandoen pffft.
Wat een hoop mooie foto’s heb je gemaakt! Altijd goed om stil te staan bij de fijne momenten in het leven, maar inderdaad ook helemaal waar dat foto’s en bloggen daar een verkeerd beeld over kunnen geven. Als je er niet bij zou typen hoe je je voelt, lijken het twee fantastische maanden. Fijn dat je daar zo eerlijk over bent, al is het natuurlijk helemaal niet fijn dat je je zo voelt. Ik ben het helemaal met je eens dat maken blij maakt. Voor mij werkt dat ook altijd goed, net als een lange wandeling of een goed boek lezen :)
Dankjewel! Jaa er zijn ook altijd genoeg mooie momenten in het leven, dus dat mag niet worden vergeten :) En het waren ook eigenlijk heel goede maanden, maar het gevoel is soms gewoon anders he?
En ja ik maak ook graag wandelingen om mijn hoofd leeg te maken, heerlijk! En lezen is ook fijn :D
Wat een fijn overzicht weer, met prachtige foto’s. Ik ben benieuwd naar al je maaksels en nieuwe lino’s. Ongevraagde-Tip-Dus-Negeer-Als-Ongewenst: ik ben sinds kort overgestapt van Greenwheels naar Mywheels, en het is niet alleen 2x zo goedkoop, alle auto’s (iig in Utrecht) zijn ook elektrisch. Hemels!
Wat grappig dat je dat zegt, want ik ben toevallig vorige week ook overgestapt naar Mywheels! Of ja ik heb een abonnement afgesloten vorige week om het te proberen, gezien elektrische auto’s dus ook automaten zijn en me dat een ideale oplossing leek. Heb gisteren nog een half uur lopen zoeken naar een oplaadpaal die ineens niet meer bestaat haha (in het kader van vooronderzoek ;))
& Dankjewel :D
Mooi, de verhalen over je oma, je lino en de ketting. Verdrietig dat je haar moet missen.
Ik heb helaas in onze automaat (niet elektrisch) nog steeds dikke rijangst, maar dat was ongetwijfeld nog erger geweest in een schakelauto, dus zou het je alsnog aanraden. Ik probeer ook te blijven rijden, maar dat valt soms niet mee…
Dankjewel!
& Oh dat is ook zeker vervelend! Ik kan het me ook goed voorstellen hoor, het is ook best spannend om in zo’n ding te zitten wat zo snel gaat?
Ik heb toevallig gisteren voor het eerst in een elektrische auto gereden en dat was wel echt heel fijn! Maar het is wel vervelend als die angst de overhand heeft :(
I’ve been catching up with your blog and sorry to hear about your grandma… but it’s always good to see your pictures and read your stories :)
Mireia! How you’ve been? Hope you’re doing well, haven’t been much on Twitter these days :)
& Thank you <3
Oh zeg, ik bedenk me nu net dat ik je een berichtje had gestuurd op insta omdat ik 2 lino’s van je wou kopen maar je in België niet met Ideal kan betalen. Denk dat je ‘t nog niet gezien hebt? Alleszins, dat wil ik nog altijd graag dus als ik vb gewoon kan overschrijven, stuur me maar een berichtje (of een mail ofzo) :)
Prachtige foto’s weer. Mooi dat je die ketting van je oma hebt. Ik denk ook dat het allemaal wat bijgeloof is maar ik vind het toch fijn ook om daar wel in te geloven. Heb ook een paar ringen met stenen en die bieden toch altijd wat steun :)