Volgens mij heeft iedereen wel een reis waar diegene altijd over begint. Die van mij is overduidelijk Japan. Elke maand weer word ik overspoeld door nostalgie en post ik weer een lading foto’s op Instagram Stories. De meeste mensen denken waarschijnlijk dat ik nog nooit ergens anders ben geweest!
Het was in ieder geval een heel bijzondere reis, op allerlei manieren. Zo begon de reis nogal stressvol, omdat 1 dag voor vertrek er een aanslag was geweest op het vliegveld in Brussel. Meerdere mensen bleven me maar vertellen dat ik er rekening mee moest houden dat ik misschien wel helemaal niet kon vertrekken, mijn moeder wilde dat ik niet meer ging, etc. De dag voor vertrek kreeg ik niks uit handen (handig als je nog moet inpakken), ik had er buikpijn van. Wat als mijn reis op het laatste moment niet door kon gaan? De volgende ochtend stapte ik in de 1e trein naar Schiphol en was het daar zo rustig en zo enorm leeg dat ik nog 3 uur moest wachten tot ik kon instappen.
In Japan treinde ik in een noodvaart in 3 weken door een groot deel van het grootste eiland – Honshu. Ik bezocht natuurlijk Tokyo (daar kun je je al rustig 3 weken vermaken), Kyoto, Osaka, Koyasan, Nara, Hakone, Inujima, Naoshima, Miyajima en Hiroshima.
Arashiyama
In Kyoto had ik een heel obscuur, vieze AirBnB waar ik me absoluut niet prettig voelde. Na twee nachten slapen gaf ik het op en ging ik snel naar een hostel. Het geld heb ik nooit teruggekregen trouwens. Doordat ik me er niet op mijn gemak voelde, wilde ik er zo snel mogelijk weg. En daardoor vergat ik op een dag helemaal de batterijen van mijn camera. Daar kwam ik achter toen ik al in de wijk Arashiyama was. Na veel twijfelen en ook huilen (fotograferen was namelijk echt mijn nummer 1 reden om op vakantie te gaan) besloot ik het te doen met mijn telefoon.
Het werd echt een magische dag, vol prachtige ontdekkingen. Ik huurde een roze fiets van een lieve meneer en had geluk – het was 1 van de laatsten. Japan lijkt misschien heel idyllisch, maar waar ik me wel een beetje op verkeken had was dat er altijd superdruk was, vol met toeristen. Helemaal tijdens het kersenbloesemseizoen, wanneer ik er was. Ik herinner me ook nog goed hoe ik op het eiland Naoshima letterlijk de boot afrende zodat ik nog een fiets kon huren. Ik denk dat je dat niet zo snel ziet op de foto’s, maar het is wel iets wat ik iedereen vertel die graag naar Japan wil. Het is er prachtig, maar verwacht niet dat je de enige bent. Ik kon er wel goed doorheen kijken en ook veel plekjes vinden waar niemand was.
Gelukkig hebben we de foto’s nog
Goed, terug naar de intentie van deze post. Toevallig had ik weer een nostalgisch moment, dit keer tijdens het kijken van een Ghibli-film. En ineens bedacht ik me dat ik natuurlijk nog honderden telefoonfoto’s had, foto’s waar ik nooit meer naar kijk. Het leek me een mooi moment om juist die willekeurige momenten te bewerken en aandacht te geven. Dus hier volgt een lading telefoonfoto’s, gemaakt met een crappy iPhone 5. Bizar hoe snel de technologie ook gaat tegenwoordig.
Over crappy foto’s gesproken – ik zou zo graag terug willen naar Japan, omdat ik het een prachtig land vind maar ook omdat ik zo graag betere foto’s wil maken. Het staat echt op mijn lijstje om er snel naar terug te gaan, nu het liefst in de herfst.
Dit hier linksboven vind ik dus echt een huis wat zo in een Ghibli-film kan, haha.
Tot zover het Arashiyamagedeelte (niet alle foto’s maar wel veel zijn daar gemaakt.)
Hier zat ik in een onsen in Kurama, ergens in de bergen bij Kyoto. Ik was op van de slapeloze nachten in die akelige AirBnB en na het beklimmen van de berg was ik helemaal toe aan een paar uur rozig badderen. Er lag een mooi buitenbad met uitzicht op de bergen en ohh wat zou ik daar toch graag een foto van willen hebben, dat ik daar zo in zit… maar ja, dat was verboden i.v.m. privacy (heel begrijpelijk natuurlijk ;))
Heb echt spijt dat ik niet meer keramiek heb gekocht! Als ik nu zou gaan, dan zou ik een extra koffer mee terug moeten nemen denk ik, haha.
Uiteraard schreef ik een boel over Japan! Als je foto’s wil zien van wat betere kwaliteit enzo, dan kun je hier meer vinden.
Anne says
Ik hóu echt van de sfeer in deze foto’s <3 Zo fijn! En ik snap je met het keramiek, haha, dat ziet er allemaal prachtig uit. Daar zou ik zelf ook gevoelig voor zijn. En ooh, als ik dit zo allemaal lees krijg ik zoveel zin om weer te reizen! Ik ben echt toe aan nieuwe uitzichten, net als de rest van de wereld denk ik ;)
Angélica says
Ja Japan is echt keramiekheaven! Heb ook echt zoveel zin om te reizen :( Ik wil terug!!
johanna says
Ziet er mooi uit. Je foto’s dragen echt jouw handschrift, en dat vind ik heel knap. Al je foto’s ga ik later nog eens bekijken. Ja, we moeten het nu van de foto’s hebben.
Angélica says
Wat een mooi compliment, dankjewel! Ja gelukkig hebben we de foto’s nog :)