Zo, ondertussen zijn er alweer 3 maanden voorbij. Dat zijn maar liefst 13 weken en de reden dat ik het zo precies opschrijf is omdat ik nog nooit zo lang ‘thuis’ heb gezeten. Zelfs in de eerste lockdown waren het er uiteindelijk 11. Natuurlijk heb ik dit keer niet helemaal thuis gezeten en ben ik nu wel aan het werk geweest, maar hoe ging het eigenlijk?
Een post als deze voelt voor mij als een fijn momentje van reflectie. Wat ging er goed, wat kon er beter en vooral – hoe voelde het eigenlijk? Het wordt een erg eerlijke en kwetsbare post, die wellicht na een tijdje weer offline gaat ;)
Maand 1 – September
Hier schreef ik al eerder over, dit was mijn drukste maand ooit. Het was echt een goede maand, waarin ik de tijd en ruimte had om spontane dingen aan te kunnen nemen en zo ook een mooi buffertje voor de komende maanden kon opbouwen. Ontzettend fijn! Deze maand realiseerde ik me dat ik een heel goede keuze had gemaakt.
Ook vroeg ik me af hoe ik dat eerder had volgehouden, zo’n drukke maand met bruiloften en dan ook nog zo’n 28 uur in de week werken. Toen deed je het allemaal maar he.
Deze maand schoot ik 4 bruiloften en 3 familie/portretshoots. Hieronder schreef ik er meer over.
Maand 2 – Oktober
Dit was een wat gekke maand, met die nieuwe maatregelen kon ik goed merken dat mensen wat huiverig waren om een fotoshoot te boeken. Oktober is voor mij regelmatig nog een goede maand namelijk, waarin ik vaak vooral wat branding shoots doe. Nu deed ik 2 portretshoots en 1 brandingshoot.
Maar het was niet erg – dit had ik verwacht. Ik wist dat er een tweede golf aan zat te komen. In deze maand had ik ook een bruiloft staan, maar die kon helaas niet doorgaan. Ik werkte gewoon aan de shoots en aan mijn website.
Maand 3 – November
November is bij mij eigenlijk altijd een rustige maand. Ik kan me herinneren dat ik twee jaar geleden een bruiloft had in deze maand, maar verder vrijwel niks. Dit keer deed ik toch nog 2 branding shoots, wat ik niet had verwacht!
Wintermaanden zijn namelijk gewoon niet zo populair voor fotografen zoals ik. Mensen willen niet graag buiten op de foto (grauw en koud) en bruiloften vinden echt het meeste in een specifiek seizoen plaats (Mei – Oktober). Dat was dus een aangename verrassing!
Ook merk ik dat ik deze maand best wel wat aanvragen krijg voor bruiloften, meer dan ik normaal krijg. Ik word vaak redelijk laat geboekt en mijn aanvragen beginnen eerder rond Februari. Dat is dus goed nieuws en stemt me positief voor 2021.
Details
Ik schoot dus 4 bruiloften (of eigenlijk 5, als ik er 1 van eind Augustus ook even ga rekenen), 3 branding shoots en 5 portretsessies. Mijn doel voor heel 2020 was 10 bruiloften (tjah, covid happened), 5 portretsessies en 5 branding shoots. Die laatste twee haalde ik dus al bijna alleen in deze periode, dus een goed teken :) Als ik dit fulltime wil blijven doen, moeten deze aantallen natuurlijk wel flink stijgen. Maar voor nu ben ik tevreden.
Conclusie
In September stelde ik als doel dat ik in het komende half jaar genoeg wilde verdienen om mijzelf voor de helft uit te kunnen betalen. De andere helft zou ik dan aanvullen vanuit mijn spaarrekening. Dat doel haalde ik al in September, wat natuurlijk superfijn is. Dat betekent dat ik dus, naar mijn eigen regels, het zeker een half jaar mag aankijken.
Ik kan me voorstellen dat het een hele enge stap lijkt voor veel mensen. Zoveel verdien ik namelijk ook (nog) weer niet, helemaal als je misschien ziet wat ik doe aan opdrachten. Toch merk ik dat het meer is dan normaal, ondanks de rare tijden en maatregelen. Doordat ik meer tijd steek in mijn passie, meer online ben en meer deel (zoals de vlogs, de instastories, etc.) merk ik dat mensen me steeds meer en meer weten te vinden. Ik heb echt het idee dat doordat ik er nu meer tijd in kan steken, het ook meer mensen aantrekt.
Ik voel me ook ontzettend veel creatiever en bovenal – gelukkiger. Ik vermoed dat ik de afgelopen jaren erg tegen een burn-out/bore-out aan heb gelopen, iets wat me vaak heel somber maakte met regelmatig donkere dagen. Sinds September heb ik misschien nog maar 1 of 2 van die dagen gehad, terwijl het weer er niet beter op is geworden. Dat is dus een heel goed teken en voor mij een heel belangrijk signaal. Want uiteindelijk is mijn mentale gezondheid nog het allerbelangrijkst en ik merk dat die op z’n best is als ik mijzelf lekker creatief kan uiten.
Natuurlijk is het wel wennen. In het begin dacht ik nog wel eens met enige melancholie terug aan mijn horecawerk, aan de gezellige collega’s, was het wennen om alleen thuis te zitten. Echter is dat gevoel nu wel echt weg. Als ik denk aan werken in de horeca, dan overvalt me gewoon een intense vermoeidheid. Het drukte echt heel zwaar op me. De laatste tijd droom ik er nog wel eens over, gek genoeg. Dan droom ik dat ik mijn rooster heb gekregen en ineens moet werken op dagen waarop ik shoots heb gepland.
Wil dat zeggen dat ik nooit meer terug zou gaan naar een ‘normaal’ baantje? Nee zeker niet! Ik sta overal voor open. Voor nu voelt het vooral als een soort sabbatical, als tijd voor mijzelf. Een rustperiode.
En uiteindelijk is werk natuurlijk gewoon werk! Ik vind het superleuk om te doen, maar soms heb ik ook geen zin om 2000 bruiloftfoto’s door te moeten spitten op een slome, oude computer. Dat houd ik ook zeker in mijn achterhoofd – geen enkel werk kan altijd maar leuk zijn. Soms heb je gewoon wat minder zin. En natuurlijk zal ik op een gegeven moment wel meer moeten gaan verdienen, zodat ik kan gaan sparen voor mijn pensioen of kan denken aan een AOV. Maar eerst maar eens dat half jaartje aankijken :)
Plannen?
Dat brengt me natuurlijk nog even naar een ander vraagstuk: wat zijn dan mijn plannen voor de komende 3 maanden? Die worden niet heel spannend kan ik je vertellen. Ik heb de afgelopen tijd al aan dingetjes achter de schermen gewerkt – het updaten van mijn website, updaten van trouwbrochures, mijn logo is vernieuwd natuurlijk.
Zo wil ik de komende 3 maanden doorgaan. Ik lees in een oude post dat ik heel enthousiast vrij werk wilde gaan maken, maar afgezien van een paar selfies is het nog niet ver gekomen. Ik wil ook nog wel een video maken over mijn lockdownhobby’s. Ik zie het ook zo – door dat soort dingen als mijn video’s/vlogs, komen potentiële klanten ook meer van mij te weten. Zo trek ik bijvoorbeeld toch vaak bruidsparen aan die een beetje dezelfde interesses hebben als ik, dat voelt dan toch herkenbaar.
Maar het is ook kwetsbaar natuurlijk, jezelf zo prominent op het internet gooien. Dat is deze post ook. Toch denk ik, net als de befaamde Brené Brown, dat kwetsbaarheid je alleen maar mooie dingen kan geven, zoals connectie en diepgang. Mijn plannen zijn dus vooral: vertrouwen hebben in mijzelf en mijn kunnen.
Anne says
Mooi! Er spreekt heel veel vertrouwen uit je blogpost vind ik. Fijn om te lezen dat het eigenlijk heel erg goed is gegaan. En als je nu nog terugdenkt aan je horecawerk met vermoeidheid, zegt dat ook genoeg denk ik. Vind het zó stoer dat je deze stap hebt genomen!
Angélica says
Dankjewel! En ja ik heb er ook wel vertrouwen in. Dat heeft natuurlijk wel jaren moeten groeien, maar fijn dat het er toch eindelijk is haha.
Johanna says
Goede post en fijn dat je zo blij met je keuze bent. Ja, vaak merk je pas achteraf, of te laat, dat je huidige werk eigenlijk niet goed is, niet goed voor jou persoonlijke ontwikkeling. Jouw post geeft mij weer moed een nieuwe weg uit te stippelen. Bedankt. En Succes! Je fotos vind ik erg mooi, met een speciale sfeer.
Angélica says
Ha dankjewel! En nou ja, ik was er al heel veel jaren achter eigenlijk, maar zag gewoon geen uitweg. Dit jaar had ik genoeg gespaard om die stap te kunnen nemen ook :)
& wat fijn om te horen! Succes :D
Tea says
Tof om te lezen dat het goed is gegaan – ondanks covid. Op naar de volgende 3 maanden ^^
Vief says
Wat ontzettend gaaf om te lezen dat die grote stap zoveel positieve dingen in beweging heeft gezet! Dat moet voor jou toch ontzettend fijn voelen! Ja, natuurlijk ga je soms mindere dagen hebben of minder leuke dingen doen, maar dat het je energie, inspiratie en motivatie geeft, en zoveel rust tegelijk… spreekt echt boekdelen! Wow, mega inspirerend hoor. Knap!
Ik denk wat ik mis bij freelance [bruiloft] fotografen diversiteit is, ik zie toch bij veel mensen zoals je zegt dat er veel dezelfde interesses en thema’s voorbijkomen, en dat is geen verwijt want dat is ook een teken van goede branding en dat je mensen bij elkaar hebt die een goede vibe hebben… maar het valt me toch op dat je dan zegt van dat mensen huiverig kunnen zijn [herkenbaar, ik ben ook huiverig voor alles] en dan ga ik meteen denken van, wat zou je anders kunnen doen, wat zou tegelijk iemand juist comfortabel maken met iets dat ze nog niet kennen [of door omstandigheden een drempel heeft] en waar jij dan je creativiteit in kwijt kan, dus beetje *uit* de comfortzone komen. Snap je wat ik bedoel? Mja ik brabbel ook maar gewoon wat in mijn hoofd opkwam, haha. Je hebt natuurlijk succes met wat je doet omdat je het kent en goed kan en dat ook te zien is dat je het leuk vindt en experimenteren is altijd een beetje eng en een risico… Wat ik *eigenlijk* gewoon wilde zeggen is misschien is het eens leuk om wat buiten the box te denken voor de komende tijd als je nog niet volgepland bent ;D Ok ik houd op hoor doeiiii xoxoxo